Fiğler iyi bir yem bitkisidirler. Bünyelerinde yüksek oranda (%20-24) protein içerirler. Kullanım amaçlarına göre yeşil yem, kuru ot, silo yemi ve tane yem + saman (kes) olarak faydalanılabilir. Yüksek besleme değerine sahip olan fiğ otu geç biçilirse gebe hayvanlarda yavru atmalarına, süt hayvanlarında sütün acılaşmasına neden olabilir. Fiğlerden kışlık ara ürün olarak yararlanmanın yanında, yeşil gübre bitkisi olarak da yararlanılabilir. Bir ton yeşil fiğ otu dekara 8-10 kg azotu toprağa geçirmektedir.
İklim ve Toprak İstekleri:
Fiğ türleri içinde soğuğa en dayanıklı olanlar tüylü fiğ ve Macar fiğidir. Daha sonra adi fiğ ve burçak gelir ki, bu bitkiler de –120C'ye kadar dayanabilmektedirler. Genel olarak fiğler, su tutma kapasitesi iyi, orta ve ağır bünyeli topraklarla, fazla kum içermeyen normal kireçli topraklarda yetiştirilebilirler.
Toprak Hazırlığı ve Ekim:
Fiğ tohumları iri oluğundan (1000-Tane Ağırlığı: 40-300 gram) tohum yatağı hazırlığı bakımından fazla hassas değildir. Tarlanın yabancı bitkilerden arındırılmış olması yeterli sayılabilir. Kışı ılıman ve yağışlı geçen bölgelerde sonbaharda, sert geçen bölgelerde ise ilkbaharda ekim yapılmalıdır. Ekimler serpme veya sıraya olabilir. Serpme ekimlerde dekara 15 kg'a kadar çıkabilen tohumluk miktarı, 20 cm sıra aralığı ile yapılan ekimlerde 8-10 kg'a kadar düşebilir. Ekim derinliği 3-4 cm olmalıdır. Tane üretimi amaçlandığında dekara 6- 8 kg tohumluk sulu koşullarda 40 cm, kurak koşullarda 60 cm'lik sıralara ekilmelidir. Kullanılacak tohumluk iri, kırıksız, taze ve en az %90 çimlenme gücü ile %98 safiyete sahip olmalıdır.
Sulama ve Gübreleme:
Kışlık olarak yapılan ekimlerde sulama gereksizken, yazlık ekimlerde olanaklar elveriyorsa çiçeklenme öncesi 1-2 kez sulanması özellikle tane verimini arttırmaktadır. Baklagil yembitkisi olan fiğlere gübre verilmeyebilir, ancak ekimden önce dekara 12-13 kg Triple Süper Fosfat ve gerekiyorsa 16-20 kg potasyum sülfat gübresi verilmesi durumunda gerek ot ve gerekse tane verimi artmaktadır.
Hasat
Ot için (hasat):
Fiğ otu yeşil yem olarak değerlendirilecekse çiçeklenme ortası döneminde, kuru ot olarak değerlendirilecekse alt baklaların görülmeye başladığı dönemde biçilmesi uygundur. Elverişli koşullarda 2,5-3 ton/da yeşil ot ya da 300- 800 kg/da kuru ot elde edilebilir.
Tane için (hasat):
Özellikle adi fiğde bakla çatlaması ile tohum kaybı görüldüğünden en uygun biçim zamanı alt baklaların kahverengileşip, tam olgunlaştıkları dönemdir. Hasat makinayla yapılacaksa günün sıcak saatleri, elle yapılacaksa serin saatleri seçilmelidir. Adi fiğ, tüylü fiğ ve macar fiğinde yaklaşık 100-150 kg/da olan tane verimi koca fiğde 300 kg/da'a kadar çıkabilmektedir.
FİĞ + TAHIL KARIŞIMLARI
Özellikle adi fiğ ve tüylü fiğ, tarımsal özelliği olan arpa ve yulaf gibi tahıllarla karışık olarak ekilebilir. Bu tür uygulamaların yararı kısaca şöyle özetlenebilir:
Dik gelişen tahıl, yatık gelişen fiğe destek olur. Karışımın verimi ve hayvanlara verilen kaba yemde protein ile karbonhidratların tüketilmesi olanağı teksel=yalın ekime oranla daha yüksek olmakta, ayrıca elde edilen ürün silaj yapımına daha uygun hale gelmektedir. Toprak erozyonunu azaltmaktadır.
Dekara 8-10 kg fiğ + 4-5 kg arpa veya yulaf tohumluğu kullanılması en iyi sonucu vermektedir. Karışımların hasadı fiğde %15-25 oranında çiçeklenme görüldüğünde yapılmalıdır. Uygun koşullarda yeşil ot verimi dekara 3,5-5 tona kadar çıkabilmektedir. Karışımlar, yeşil ot veya kuru ot olarak değerlendirilmesinin yanısıra silaj da yapılabilmektedir.
Özellikle her yıl üst üste pamuk ekim şekli uygulamasında Kasım ayından Nisan ayı ortasına kadar 5-6 ay boş kalan ekim alanlarının bu yoldan üretime katılması durumunda, özellikle kaliteli kaba yem açığının kapatılmasında büyük katkılar sağlanacaktır.